رابطه توانمندسازی روانشناختی کارکنان و اشتیاق شغلی در پیش بینی کارآفرینی از دیدگاه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

زمینه و هدف: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، برای بررسی نقش توانمندسازی کارکنان و اشتیاق شغلی در پیش‫بینی کارآفرینی از دیدگاه کارکنان دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. روش کار: نمونه مورد پژوهش 210 نفر از کارکنان (بخش اداری) شاغل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 94-93 بود. روش نمونه­گیری در این پژوهش نمونه­گیری طبقه­ای نسبی و بر اساس جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونه132 نفر تعیین گردید. داده­ها با استفاده از سه پرسشنامه توانمندسازی اسپرتیز (1995)، اشتیاق شغلی شوفلی و سالوانوا (2004) و کارآفرینی امینی و همکاران (1391) جمع آوری شدند. روایی پرسشنامه­ها به تأیید اساتید و صاحبنظران رسیده و پایایی پرسشنامه­ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 92/0، 79/0 و 85/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار­توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار­استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته ها: یافته­های تحقیق نشان دادند که بین توانمندسازی کارکنان و اشتیاق شغلی و ابعاد آن ها با کارآفرینی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نیز نشان داد پیش­بینی توانمندسازی کارکنان و اشتیاق شغلی به گونه معناداری (001>p) توان تبیین واریانس کارآفرینی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی را به میزان 50/0 دارا است. نتیجه گیری: سازمان­های توانمند، کارکنان با احساس هیجان، مالکیت و افتخار بهترین ابداعات و ابتکارات را از خود نشان می­دهند. از این رو موفقیت در سازمان، رابطه مستقیمی با کاردانی و تلاش نیروی انسانی و اشتیاق شغلی در سازمان دارد.